Hallo vader,

Het is inderdaad heel moeilijk voor me, het begin van de week. Ik heb het heel moeilijk met de school, nog steeds en zie er nog steeds niet veel positiefs in. Ik heb ook via travel active gehoord dat het echt niet mogelijk is mijn vakken te veranderen, wat het ook niet veel beter maakt. Ik vind het gewoon echt niet leuk hier, en ik wil hier gewoon echt niet blijven. Ik hoop dan ook dat dat niet hoeft, want anders kan ik het niet volhouden hier. Het valt gewoon heel erg tegen naar mijn verwachtingen. En niet alleen dat, maar gewoon in vergelijking met alle andere scholen in de buurt en waar mensen over praten (andere exchange students).

Als ik me slecht voel, voel ik me ook echt slecht. Ik heb op dit moment maar 3 emoties: goed, slecht, of vreselijk. Goed voel ik me meestal in het weekend, als ik dingen ga doen met Alex en Chris of met Yvette en Jon. Slecht voel ik me meestal aan het einde van de schoolweek (donderdag, vrijdag), het begint iets beter te worden maar ik ben dan nog steeds verdrietig en constant moe. Vreselijk voel ik me meestal maandag, dindsdag en woensdag. Dit is tot nu toe nog elke week zo geweest, vanaf dat ik weer op school zit, en het gaat maar niet over. Ik zie het op deze dagen gewoon echt niet meer zitten, en heb ontzettend veel heimwee. Ook moet ik constant huilen, zelfs in de les op school, ik kan het gewoon echt niet stoppen. Ik weet dat ik me erover heen moet zetten, en aan positieve dingen moet denken, maar eerlijk gezegd lukt dat echt niet. Ik probeer het echt, heel hard, maar het is zo moeilijk. Ik kan alleen maar denken aan jou en mama, en koen, en mijn vrienden. Het helpt ook niet echt dat ik hier geen vrienden heb, ookal probeer ik ze te krijgen. Daarom vind ik weekenden ook leuk, dan heeft Skyla tijd om dingen te doen en dan hebben Alex en Chris tijd om iets leuks te doen.

Als ik deze dagen thuis kom van school, zit ik meestal op de bank met Jon te praten, of alleen buiten. Ik heb verder nergens zin in en voel me gewoon lusteloos. Ik voel me leeg en erg verdrietig en vooral ook heel moe. Moe waarschijnlijk omdat ik om 5:30 moet opstaan elke dag, en nee eerder naar bed gaan lukt echt niet, ik ga nu elke dag rond 9 uur naar bed, eerder kan ik gewoon niet in slaap vallen.

Ik weet dat het nog 'maar' 2 maanden is op deze school - hopelijk - maar het is moeilijker dan het lijkt. Elke dag sta ik op met een gevoel van 'niet weer he', en ik weet ook dat school in Nederland niet altijd leuk is, maar dit is gewoon echt verschrikkelijk. Daarnaast heb ik ook niet het gevoel dat er nog een reden is waarom ik hier ben, op school dan. Ik verdoe mijn tijd hier gewoon. In de meeste lessen staar ik maar een beetje voor me uit, want veel les wordt er niet gegeven. En als er les wordt gegeven, slaat het nergens op. Zo moet ik bijvoorbeeld een project maken voor Healthcare Science, waarin ik vragen beantwoord over een baan. Bijvoorbeeld een nurse. Ik moet dan heel uitgebreid uitzoeken wat ze doen, waar, hoe, wanneer, en alles eromheen. Ik snap dat het handig is voor mensen hier, maar voor mij is het compleet nutteloos, het moet een baan in healthcare science zijn namelijk. En hier zijn we dan 4 weken mee bezig... En dit is maar 1 voorbeeld van 1 klas.

Er is dan wel een lichtpuntje op school, en dat is mijn AP calculus klas. Hier leer ik tenminste iets. Ik vind het fijn om in deze klas te zitten, en dat is denk ik het enige wat me nog door de dag helpt.

Verder durf ik eigenlijk niet te praten over deze dingen, door wat er de vorige keer gebeurde toen ik erover praatte. En ik weet dat Yvette niet zoals Kim is, maar ik kan mezelf er gewoon niet toe zetten om te praten. Ook zei Yvette laatst tegen me dat ik te negatief ben over de school, en dat ze dat probeert uit me te halen. Dus als ik erover praat met haar, ben ik bang dat ze het niet begrijpt en boos op me wordt omdat ik te negatief ben.

Dan nog om je vraag over Koen te beantwoorden.. We hadden het allebei heel erg moeilijk, we misten elkaar veel te veel en ik kreeg er heel veel heimwee door. Ik zag ook, en dat zeiden mijn vrienden ook tegen me, dat hij heel verdrietig was en nergens echt zin in had. Hierdoor hebben we besloten om het op pauze te zetten tot ik terug ben. Ik heb het er nog steeds heel moeilijk mee, en hij ook, maar het is wel beter zo.


Xxx Olga

Hoi Olga,


Ik zag dat je gisterenavond hebt geprobeerd om te skypen, maar ik sliep al helaas.


Ik begijp dat je je soms minder goed voelt en dat moeilijke perioden/tijden zijn. Logisch, hier heeft iedereen last van... Ik heb dat zelf ook, vooral op zondagavond en maandag. Dan begint er weer een nieuwe week met dingen waar ik dan niet zo veel zin in heb en dan kan ik me echt ellendig voelen. Volgens mij heb jij daar ook een beetje last van, niet?


Probeer je er over heen te zetten als je last er van hebt, ook al voel je je slecht. Probeer aan goeie en leuke dingen te denken en je zult zien dat na een tijdje je je weer beter voelt. In het begin van de week is het erg en het wordt beter naarmate de week vordert.


Zo heb ik dat althans, ik weet niet of het bij jou ook zo is, maar bij mij helpt dat een beetje.
Anders probeer het me uit te leggen hoe je je voelt? Denk in ieder geval nooit dat het niet bespreekbaar is Olga, ALLES is bespreekbaar, dat weet jij ook. Iedereen snapt dat het hartstikke moeilijk is, don't worry about it.


Laat maar weten he, en anders skypen we....


kus


Jan

Lieve Olga,


Zo, hehe. The neverending story continues.....




Voel je je eindelijk een beetje op je gemak, moet je weer een keuze maken voor je toekomst in de US. Ik hoop dat het skypen van het weekend dat een beetje geholpen heeft in het maken van je keuze voor gezin en school.
Als je kiest voor een ander gezin en een andere school wordt dat natuurlijk ok weer spannend.... Het is van de andere kant een supergoeie ervaring voor je, aan nieuwe situaties wennen, met slechte mensen omgaan, je verdrietig voelen, opnieuw met goede moed verder gaan, aanpassen aan de situatie, weer nieuwe uitdagingen, tjonge jonge....


Ik moet zeggen dat ik enorm verbaasd was toen ik hoorde dat je relatie met Koen uit was... Ik hoop dat je dat wat meer kunt uitleggen aan mij, kijk maar of je dat kunt, ik ben erg benieuwd!


Mijn verjaardag is achter de rug. Het weer was prachtig en we hebben het buiten gevierd. Erg leuk en helaas veel te veel gedronken. Een week later heeft Juultje en haar vriend Ben een feestje gegeven bij ons in de tuin. Het was erg leuk, denk ik, wij moesten weg namelijk. Toen we terugkwamen om een uur of een was de sfeer erg goed in ieder geval. Ook een paar gevallen van te veel gedronken, maar goed.......


Nu is mama jarig binnenkort. Ze wordt 50 en geeft een feestje en ik ben niet uitgenodigd,,,fraai!
Ik mag op de hond passen, Oma Lien maakt de hapjes maar een uitnodiging zit er niet in..... Maar goed, laat ze maar doen, dit zal ik nooit snappen. Nu zie je ook dat open en eerlijke communicatie belangrijk is....


Vanmorgen moest ik nog aan je denken toen ik langs een stuk natuur reed waar wij met Bikkel hebben gewandeld. Dan wordt ik altijd een beetje emotioneel en besef ik dat ik je erg mis. Ik hoop dat als je terug bent we nog veel kunnen wandelen samen, of mountainbiken of iets anders. Dat zijn fijne dingen voor een vader als je leuke dingen met je dochter kunt doen..


Nou, ok Olga, veel succes verder met je avontuur in de US en we spreken elkaar binnenkort weer he?


Jan